Emma Maria is op haar 16e in het huis van een vriend voor het eerst in contact gekomen met de fado.

Hoewel dat niet gebruikelijk is bij een Nederlandse van die leeftijd, sloeg deze muziek meteen aan. Twee jaar later trad Amália Rodriques op in Nederland en hoorde Emma Maria de fado voor het eerst live. Drie jaar later ging zij voor het eerst een week naar Lissabon, om daar elke avond de fado te horen zingen en de omgeving te leren kennen waar deze was ontstaan.

De interesse in de fado, de Portugezen en de Portugese taal is altijd blijven bestaan. Emma Maria is de taal gaan leren om de fado's te kunnen verstaan en om te kunnen communiceren met de Portugezen.

Zes jaar geleden besloot ze een Portugese gitaar te kopen en lessen te nemen bij Nuno Gligó van de Stichting Fado en Guitarras de Portugal, waarbij zij zich aansloot. Het resultaat daarvan is te horen in het laatste nummer van haar cd.

Via genoemde stichting kwam Emma Maria in contact met Portugese verenigingen en restaurants, waar zij in een overmoedige bui begon te zingen en ontdekte dat dat was wat ze wilde. Ze is zanglessen gaan nemen en begon ook in Lissabon te zingen. Inmiddels wordt ze in veel fadohuizen in Lissabon gevraagd haar fado's ten gehore te brengen. Ze zingt daar in restaurants waar "fado vadio" (door amateurs) wordt gezongen, maar ook in restaurants waar ze begeleid wordt door gitaristen die Amalia Rodrigues, Mariza, Ana Moura en Cristina Branco begeleid hebben of begeleiden. Na de Portugese gitaar enige tijd terzijde te hebben gelegd, heeft zij de lessen nu weer opgepakt bij Daniel Raposo, begeleider van fadozangeres Maria de Fátima.